Flying butterfly

Ik ben echt aan het stuiteren hier. Het is hoog tijd voor een blogupdate. Stiekem gebeurd er hier achter de schermen meer dan dat jullie thuis meekrijgen. Terwijl ik me hier heb lopen verbazen over hoeveel nood er is, ben ik ondertussen niet stil blijven staan en ben ik gaan denken en bidden over hoe ik ene blijvend verschil kan maken, ook als ik wegga. Hoe ik kan zorgen dat er ook dan nog in noden wordt voorzien. Hetgeen wat toen in me opborrelde, was dat er veel te weinig wordt voorzien in de medische noden. Zoals ik in mijn vorige blog al beschreef lopen er hier kinderen rond met verschrikkelijke scolioses, klompvoeten en weet ik veel wat nog meer. (Ik ben niet medisch, het enige wat ik zie is dat het niet klopt). Veel kinderen hebben eigenlijk een operatie nodig. De reden dat ze deze operaties niet krijgen is dat de directeurs van de instellingen bang zijn dat er iets mis gaat en dan moeten zij daar verantwoording voor afleggen. De enige mogelijkheid voor de kinderen om een operatie te krijgen is als een stichting zoals True Hope de verantwoording op zich neemt, echter, True Hope ontbreekt het aan de financiën om dat te kunnen doen. Dus het idee dat ontstond was om een sponsorproject op te zetten. Ik ben er voor gaan bidden en door de dagen heen kreeg het een steeds concretere vorm en besloot ik het op papier uit te werken, zoals ik het voor me zag. Vandaag heb ik er met Max over gesproken hoe ze zitten met hun mogelijkheden, enz. Hoe het zit met operaties voor deze kinderen, hoeveel het kost, hoe ze daar de financiën voor kunnen krijgen, enz. Max vroeg me natuurlijk waarom ik er zo'n interesse in had en ik legde hem mijn idee voor. Hij was razend enthousiast, we hebben er voor gebeden en ook hij ervoer er rust over, zodoende hebben we besloten het plan door te zetten.

Dus, wat houdt het plan nou eigenlijk in. Ik ga een website (laten) opzetten (ik ben zelf niet zo technisch) met daarop de profielen van kinderen. In de profielen zal praktische informatie staan zoals naam, leeftijd geslacht, enz. Een korte beschrijving van het kind, wat kindkenmerken, enz. En natuurlijk de diagnose en de daarbijhorende medische nood/noden. Vervolgens kunnen mensen per kind sponsoren. Dus ieder kind kan zeg maar zijn/haar eigen operatie bij elkaar sparen. En wanneer we het geld dan bij elkaar hebben, kan de operatie ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Operaties hier zijn veel goedkoper dan in Nederland en het moet prima mogelijk zijn om deze met veel mensen bij elkaar te brengen. De bedoeling is dat de website gewoon de lucht in gaat en bekend wordt. De site kan gelinkt worden aan andere sites, enz. Ik zie het helemaal voor me, het moet alleen nog even vorm krijgen, maar ik heb er alle vertrouwen in. Ik moet wel opletten dat ik me niet (alleen maar) mee laten slepen in mijn enthousiasme, want ik besef dat er een hoop dingen moeten gebeuren om het te realiseren en dat het niet morgen meteen klaar is. Ik zal mijn geduld moeten oefenen, maar het zal de moeite waard zijn. De bedoeling is ook om klein te starten met enkele kinderen op de site en naarmate de site meer bekendheid krijgt ook meer kinderen er op te profileren om zo meer operaties rond te krijgen.

Maar goed, tot zo ver de update over deze wilde plannen die vorm krijgen en die me ontzettend enthousiast maken. Het zal dus nog wel even duren voordat jullie praktisch zullen zien wat het in gaat houden. Mocht je in de tussentijd al een operatie willen sponsoren dan kan dat via mijn gemeente: Pinkstergemeente Jozua (rekeningnr. 114399484) onder vermelding van Stefanie, Oekraïne, operaties oid.. ;)

Verder ben ik vanmorgen naar de gehandicapteninstelling geweest en heb ik gesproken met de directrice. Ik mag dr volgens mij gewoon niet zo. Dr toon is afstandelijk en koud. Maar goed, ik ga nu 4 ochtenden in de week er heen. Ik probeerde of ik in de middag kon komen (aangezien alles hier op de ochtend is) maar dat mocht niet. Maar, ik heb wel een 'eigen' groep gekregen. Deze groep zal ik nu elke keer bezoeken. Ik kwam er achter dat achter nog weer een volgende poort nog op zn minst 2 groepen verstopt zaten. Ik had uitgelegd dat ik juist 1 op 1 met de kinderen wil werken die een laag niveau hebben, dus er werd een zuster gehaald om me daar heen te brengen. Zo werden we (Alina en ik) meegenomen naar het afgeschermde gedeelte voor de 'idioten'. Triest, maar zo werd het echt genoemd. Daar waren 2 groepen buiten in 2 grote boxen. De ene groep was 0 tot 6 jaar en de andere groep was 6 tot 12 jaar. De mentale leeftijd lag ongeveer tussen de 6 en 18 maanden. De groep lag me meteen. Het is het niveau waar ik graag mee werk. Het was een groep van ongeveer 12 kinderen, waarvan 3/4 in een rolstoel en 2/3 die zelfstandig rondliepen. De andere 6 zaten in de box. De meesten konden zelfstandig zitten, maar niet zelfstandig lopen. Echter, met begeleiding konden ze wel lopen. Oftewel, ik heb gelopen met enkele kinderen, wat gespeeld met een bal. Een meisje dat niet zelfstandig kon zitten, heb ik helpen zitten. Ik heb de beenspieren gemasseerd van een meisje bij wie ze zo strak gespannen staan dat ze haar benen niet kan strekken. Na dat kon ze haar benen een stuk rechter en liep ze ook gemakkelijker. Dit is een groep waar ik uitdaging in zie, waar ik iets mee kan doen.
Wat me wel verbaasde was de 'teacher' die aanwezig was. Dat zijn zeg maar de mensen die de kinderen therapie zouden moeten geven. Die zijn er alleen als de kinderen buiten zijn, en alleen 's ochtends. Maar deze vrouw zat gewoon naast de box. Ze deed helemaal niets. Ik werd bekeken van alle kanten en wat ik met de kinderen deed, maar niemand deed verder iets met ze. Waarschijnlijk omdat zij de kinderen zien als 'de idioten' die dus toch niets kunnen. Ik hoop ze in de 5 weken die mij nog resten te kunnen laten zien dat deze kinderen wel degelijk iets kunnen en dat het loont om in ze te investeren.

Het was een geweldige dag! Ik heb de hele dag op adrenaline gelopen en heb alles gegeven wat ik had. Nu begint de vermoeidheid langzaamaan toe te slaan. Ashley is in Kiev om Hayley (een andere Canadees)op te halen, dus ik ben 'home alone' en ik denk dat ik daar maar even gebruik van ga maken door zo nog een filmpje te kijken en op tijd naar bed te gaan.