goodbye baby's and 'become a butterfly ministries'

Even een tweedeling in mijn blog. Zo hoop ik de structuur en in te houden want er zit momenteel weinig structuur in mijn hoofd.

Vanmorgen ben ik voor de laatste keer bij het babyweeshuis geweest. Ik had op de planning staan om er donderdag ook nog heen te gaan, maar het zou Oekraïne niet zijn als mijn plannen niet zouden wijzigen. Halverwege ons bezoekje werd ons vriendelijk verzocht het babyweeshuis te verlaten omdat ze in quarantaine gaan tot 1 september. Waarom? Niemand weet het. Waarschijnlijk komt er inspectie en wanneer er inspectie komt, mogen er geen buitenlanders zijn. Waarom zo lang? Niemand weet het. Waarschijnlijk is het over een week of 2 wel weer opgeheven, maar dan ben ik er niet meer. Dus aan ons bezoekje kwam een vrij abrupt eind. Ik vond het erg moeilijk dat ik niet eens de tijd kreeg om dag te zeggen tegen Aleg. Mijn lieve kindje! Je had hem vandaag moeten zien. A&L waren ook in het babyweeshuis met de directors van hun zendingsorganisatie die hun een bezoekje kwamen brengen. Ze liepen over het pad richting Hayley en mij en Aleg liep voor ze uit. Toen Aleg mij zag, begon hij te rennen totdat hij in mijn armen vloog. De directors (erg vriendelijke mensen overigens) waren vertederd. Ja, dat is mijn kindje. Mijn kindje dat ik nu achter moet laten. Eindelijk had ik het punt bereikt dat hij veilig durfde te gaan spelen omdat hij wist dat ik terug zou komen. En nu kom ik niet meer terug. Het voelt alsof ik hem bedrieg. Alsof ik hem in de steek laat. En het stomme is dat ik niet weet of ik hem ooit nog zie.
De andere kinderen van mijn groep zijn ook zulke schatjes. Ik ga ze stuk voor stuk missen. Olja ging vandaag voor het eerst niet huilen als ik haar op de grond zette. Dat was zo'n overwinning. Ik moest haar ook neerzetten om te gaan en voor het eerst zwaaide ze me uit. Voor het eerst, en ook voor het laatst. Ondeugende Julia. Hoe zou het haar vergaan. Tot nu toe ontwikkelt ze zich normaal, maar waar zal ze verder opgroeien? Wat is haar toekomst? Waar komt ze terecht als het weeshuis moet sluiten? Het is me nog niet duidelijk of het babyweeshuis gaat sluiten, maar in principe moet het wel. En volgens A&L is het aantal kinderen in het babyweeshuis al afgenomen. Neemt niet weg dat er nog steeds tientallen kinderen wonen. Stuk voor stuk lieve, kleine schatjes. Schatjes waar ik vandaag afscheid van heb moeten nemen.

Door naar het volgende onderwerp. Een heel 'exciting' onderwerp. (Sorry, mijn Nederlands laat me bij tijd en wijle in de steek, dan kan ik simpelweg niet meer op doodnormale woorden komen.)

'Become a butterfly ministries' is a fact. Ik heb een website en we zijn 'in the air'. Hoewel de vertaling van de diagnoses van de kinderen nog op zich laat wachten, is de rest van de site al ingericht en in de lucht. Er ging meer tijd overheen dan gepland, maar het is zo ver. Ik ben enorm 'excited' en ik ben zo dolgelukkig dat het gelukt is en dat we 'in de lucht' zijn. Ik hoop vandaag de vertaling te krijgen zodat ik ook de specifieke kinderen en noden kan gaan uploaden.
Wat begon als een droom om kinderen uit te laten groeien tot vlinders, is nu een officiële ministry geworden. Hoewel ik dat heel spannend vind en het ook zeker verantwoordelijkheden met zich mee brengt, heb ik zin om mijn schouders er onder te zetten. In mijn hoofd vormen zich al plannen om dit verder aan te pakken, straks in Nederland. Plannen om bekendheid te verwerven, sponsoracties. Toen ik gisteravond de site lanceerde voelde ik een stoot adrenaline door me heen gaan. Nu is het echt, nu is het officieel, nu is er geen weg meer terug, nu zetten we door.