Op het vliegveld

Momenteel zitten we, achter de douane, te wachten tot we kunnen boarden. Een mooi moment(helaas iets te lang, ruim 1 uur) om een blogupdate te posten.

Gisteravond zijn we dus met de nachttrein vertrokken naar Kiev. Er waren veertien handen aanwezig om ons uit te zwaaien, onze tolk en haar man, Max en Aliona van TrueHope, en onze vriendinnen Ashley, Amanda en Leann. Toen we in de trein zaten, kwamen er een man en vrouw binnen, de man verdween echter weer. De vrouw vroeg ons in zeer gebrekkig Engels(maar het was Engels!) of wij Katya kenden, dat moest wel onze tolk Katya zijn. De vrouw bleek haar buurvrouw te zijn. We hebben gezellig met haar gekletst en nadat nog een jongen ons vergezelde zijn we naar bed gegaan. Degene die het daarmee het moeilijkst had was Stefanie, het schijnt dat wij met z'n drieën een mooi concert hebben gehouden 's nachts. De bus naar het vliegveld van Kiev vetrok iets nadat wij aankwamen, half 7. Nu zitten we dus al de hele tijd te wachten op het vliegveld tot we kunnen vliegen.

De afgelopen dagen waren uitstekend. We hebben met de directrice gepraat of wij 's middags konden komen. Zij is gaan vragen aan de zusters of dat mocht, we mochten helaas niet binnen komen maar we kregen 's middags wel een aantal kinderen naar buiten om mee te spelen. De eerste dag kregen we 2 kinderen, de tweede dag 3 kinderen en jullie raden het al, de derde dag 4 kinderen mee naar buiten. De volgende dag regende het, maar vroegen we de zuster of we binnen mochten spelen. We zijn in een hal gezet samen met twee kinderen. De laatste dag(gister dus) kregen we weer vier kinderen mee.
Julia was een constante factor, de eerste dag was ze echter niet de Julia zoals wij kenden. Normaal gilt en klapt ze vol enthousiasme als ze ons ziet maar toen niet. Na een tijdje gespeeld te hebben kwam ze echter weer helemaal naar boven en was ze de oude Julia. De dagen erna was het begin enthousiast van haar. Waarschijnlijk minder medicijnen. Julia heeft een boel vooruitgang geboekt. Ze kan helemaal los lopen, bleek toen ze opstond van de ene bank om naar de andere bank te lopen. Daarnaast heeft Katya een Russisch kinderlied voor haar gezongen, met gebaren, wat ze goed nadeed en nazong. Het is jammer dat we haar niet verder kunnen helpen maar hopen dat ze nu ook zichzelf kan helpen.
Een ander jongetje dat we vrijwel elke dag mee naar buiten (of binnen) kregen was Sasha. Sasha was 's ochtends vrijwel nooit buiten, dus was het extra leuk om hem in de middag te hebben. Sasha had steeds wat opstartprobleempjes. Hij had vaak niet zo'n zin in rondlopen of spelen, maar als we hem uitdaagden en mee naar de speeltuin namen, dan kwam hij wel meer los.
Op de laatste dag kregen we Andrej mee. Andrej is een blinde kleuter die later dit jaar geadopteerd gaat worden samen met Nikita. Hij is in de tijd dat wij de instelling bezochten slechts één keer 's ochtends buiten geweest, dus we waren blij om te zien dat hij nu ook mee naar buiten mocht. Hij heeft volop geschommeld op een schommelbankje en heeft veel gelachen.
Ook Nikita was altijd heel enthousiast om mee naar buiten te gaan. Soms werd hij later nog naar buiten gebracht, omdat hij zo graag naar buiten wou. Hij speelde volop in de speeltuin en is altijd heel vol van alles wat hij ziet en laat dat dan ook graag aan ons zien. We zijn blij dat hij geadopteerd zal worden en zich verder kan ontwikkelen. Er zit heel veel potentieel in hem en we zijn blij dat hij de kans zal krijgen om dit te gebruiken, we weten zeker dat het een geweldige jongen is/wordt.

Gisteren (vrijdag) werd ons de kans gegeven om afscheid te nemen van de rolstoelgroep. We mochten nog even de groep binnenkomen om ook afscheid te nemen van de kinderen die niet buiten waren. Het was fijn om ze even allemaal te kunnen zien. Het was ook weer een blijk van vertrouwen dat we binnen mochten komen. De zuster van die groep vroeg ook wanneer we weer terug zouden zijn en verzekerde ons dat we altijd welkom zijn. Dat was erg leuk om te horen!

We zien er naar uit om jullie allemaal weer persoonlijk te zien. Dit was de laatste blog van onze reis. Nog een paar uur en we zijn weer in Nederland.