Onze eerste dagen - Reisverslag uit Kryvyy Rih, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu Onze eerste dagen - Reisverslag uit Kryvyy Rih, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu

Onze eerste dagen

Door: Guido en Stefanie

Blijf op de hoogte en volg Stefanie

11 Juli 2013 | Oekraïne, Kryvyy Rih

Afgelopen dinsdag zijn we na een vermoeiende reis veilig aangekomen in Krivoy Rog. Via Warschau zijn we naar Kiev gevlogen, waar we van een kennis onze tickets voor de nachttrein kregen. Onze wagon en bedden hadden we snel gevonden, en na een nogal hobbelige rit, zijn we aangekomen in Kirvoy Rog.

Nadat we heerlijk hadden uitgeslapen, was het tijd om iets te gaan doen. Om wat dingen te kunnen regelen, moesten we Max zien. Max is het hoofd van de stichting True Hope Ukraine, die werkt onder wezen en andere mensen die hen nodig hebben. Max was die middag bij een rivier met een team, om wat jongeren uit opvanghuizen te ontmoeten, dus ook wij zijn daar heen gegaan. We hebben genoten van Oekraïense hotdogs met veel mayonaise en ketchup en het heerlijk verfrissende water van de rivier. Onze eerste duik hebben we vast gehad!

Gisteren zijn we 's ochtends naar de gehandicapteninstelling geweest die we hopen te gaan bezoeken, om te spreken met de directrice. Er is een andere directrice dan de vorige keren dat Stefanie hier was. Deze directrice staat maar open voor buitenlanders. Na een check van onze medische papieren, bleek dat we nog een stempel te kort komen, dus die wordt nu geregeld. De directrice heeft ons de groep laten zien, die we kunnen gaan bezoeken als onze papieren rond zijn. De kinderen zijn nieuw voor ons, dus daar kunnen we verder nog weinig over vertellen.
's Middags zijn we nog met een team (hetzelfde als bij de rivier) naar het babyweeshuis geweest. Er was helaas maar één groep kinderen buiten, waardoor we als volwassenen in overtal waren. We hebben dus helaas maar weinig kunnen spelen met de kinderen.

Het team waarmee we optrekken, is een Amerikaans team met 7 volwassenen en 5 kinderen. Het is een erg leuk team, waar we ons prettig bij voelen. De kinderen zijn open en enthousiast, en met de volwassenen hebben we ook gezellig contact.

Vandaag zijn we met ze naar een 'camp' geweest. Het is een kostschool die op een buitenlocatie verblijft. Momenteel waren er maar zo'n 30 kinderen/jongeren, omdat de rest op een echt kamp was. We hebben wat spelletjes met ze gedaan en creatieve dingen.

Vanavond gaan we naar de kerk, waar de Amerikanen een groot deel van de dienst zullen invullen.

  • 11 Juli 2013 - 16:28

    Wendy:

    Gaaf om te lezen Guido en Stefanie, geniet en wees gezegend!

  • 11 Juli 2013 - 17:59

    Tirza:

    woehoee, ik hoor het al, jullie gaan gave dingen doen !!

  • 12 Juli 2013 - 14:55

    Ineke Strengholt:

    Veel succes en veel plezier !

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oekraïne, Kryvyy Rih

Stefanie

Become a butterfly! Word een vlinder! De naam van mijn blog is niet geheel uit het niets ontstaan. Een vlinder worden is een heel proces, een hele worsteling. En iedere rups/vlinder zal het zelf moeten doen. Er is een anekdote die dat mooi illustreert. (http://www.anekdotes.net/2vlinder.html) Het enige dat een buitenstaander eigenlijk kan doen is afwachten. Maar afwachten klinkt zo negatief. Een buitenstaander kan zich verwonderen. Verwonderen hoe een rups een vlinder wordt. Hoe zo'n klein diertje zo'n worsteling kan doorstaan. Deze worsteling kost tijd en soms is er nauwelijks te zien dat er nog vooruitgang in zit. Wanneer je een rups een vlinder wilt zien worden, moet je veel geduld hebben. Deze zomer ga ik naar Oekraïne, een land waar veel gehandicapte kinderen net rupsjes in coconnetjes zijn. Vastgebonden aan hun bankje en afhankelijker gemaakt dan dat ze eigenlijk zijn. De mogelijkheden die deze kinderen hebben worden zorgvuldig onderdrukt en genegeerd. Ik hoop met mijn aanwezigheid wat licht te kunnen laten schijnen in het leven dat ze hebben in hun donkere coconnetje. Ik hoop dat ze door individuele aandacht te krijgen, de moed en kracht zullen hebben om zichzelf uit hun coconnetje te vechten. Hoewel het veel geduld van me zal vragen en ik op sommige momenten misschien de vooruitgang niet meer zie, wil ik mee vechten met deze rupsjes. Rupsjes die kleurrijke vlinders kunnen worden. Maar ook voor mij geldt, dat ik niets kan forceren en dat ik slechts een buitenstaander ben, ik kan hun worsteling niet op me nemen. Maar ik ben er van overtuigd dat deze kinderen tot veel meer in staat zijn dan dat ze nu kunnen laten zien. En ik weet dat hoewel ik ze niet kan helpen, ze het niet alleen hoeven te doen. God wil hun helpen om de vlinders te worden die Hij op het oog heeft. Hij heeft ook hen geschapen om een vlinder te zijn. Ik hoop aan het eind van deze zomer al een glimp te kunnen zien van hun kleurrijke vleugels. Tegelijkertijd sla ik zelf bij deze reis ook mijn vleugels uit en wil ik me mee laten nemen op de wind. Ik wil me laten leiden door Gods Geest en gaan waarheen Hij me zendt. Ik heb zijn roepstem gehoord en het leed gezien, ik heb Zijn hart gevoeld en kan me daar niet meer van af keren. Hij heeft mij gaven en talenten gegeven die ik voor Hem wil inzetten, omdat Hij mij heeft gemaakt zoals ik nu ben. Ik ben er van overtuigd dat ik samen met God uit mijn cocon heb mogen kruipen om een veelkleurige vlinder te worden. So now I will spread my wings and fly!

Actief sinds 28 Mei 2012
Verslag gelezen: 356
Totaal aantal bezoekers 44819

Voorgaande reizen:

30 Juli 2015 - 26 Augustus 2015

Een nieuw en langer Oekraïne-avontuur

08 Juli 2013 - 27 Juli 2013

Samen op reis!

31 Oktober 2012 - 23 November 2012

Flying High

11 Juni 2012 - 06 Augustus 2012

Spreading my own wings

Landen bezocht: