This is not the end!! - Reisverslag uit Kiev, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu This is not the end!! - Reisverslag uit Kiev, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu

This is not the end!!

Blijf op de hoogte en volg Stefanie

27 Juli 2012 | Oekraïne, Kiev

Even een korte blogupdate. Mijn reis begint langzaamaan op zijn einde te lopen. Er breekt nu een week aan vol met afscheid nemen. Ik maakte me behoorlijk zorgen over hoe nu verder. Als ik zometeen weer naar huis ga, wat gebeurd er dan met 'mijn kinderen' in de gehandicapteninstelling? Hoe zullen ze zich verder ontwikkelen? Wie zal er voor ze zorgen? Wie zal van ze houden? Wie zal er op toe zien dat ze niet weer achteruitgaan? Wie zal hun vooruitgang in stand houden? Wie zal ze verder helpen? Hoe moet dat nou? Is het niet allemaal voor niets geweest als ik straks weer terug ga naar Nederland? Heb ik ook maar iets bereikt deze reis? Heb ik op één of andere manier blijvende verandering kunnen brengen?
Al deze zorgen zijn vanmiddag in één veeg van tafel gegaan. Alina ervaart dat God haar roept om mijn werk voort te zetten als ik straks weer naar Nederland ga. Hoewel ze er nooit van hield om naar deze gehandicapteninstelling te gaan, heeft deze zomer iets in haar verandert en heeft God haar de ogen geopend voor het leed om haar heen. Ze wilde zo graag naar Afrika of ergens waar de kinderen haar nodig hadden. En nu heeft ze gezien dat ook zo dicht bij huis kinderen haar nodig hebben. Dat ook hier kinderen liefde te kort komen en stimulans. Dat ook deze kinderen geen kans krijgen. God heeft mij deze zomer gebruikt om haar hart te bewerken, om met haar mijn passie te delen, om mijn enthousiasme over haar uit te storten en haar doorzettingsvermogen te tonen. Ik ben heel benieuwd hoe het zal lopen, maar ik heb er vertrouwen in. Ik bid dat God Alina zal gebruiken en haar sterk zal maken om te volharden, ook al is het niet altijd makkelijk, en ook al zal er soms tegenwerking zijn. Ik heb dit echt ervaren als een knipoog van God. Hij heeft mijn zorgen weggenomen en me meteen laten zien dat ik deze reis niet voor niets heb gemaakt.
Nog steeds zal ik de komende dagen afscheid moeten nemen van de plekken waar ik kom, maar het geeft me niet meer het wanhopige gevoel. Ik weet dat ik hier terug zal komen en ik weet dat in de tussentijd God zorg draagt voor de mensen (en met name de kinderen) die ik hier heb ontmoet. Met dat in mijn achterhoofd ga ik vol goede moed de nieuwe week tegemoet die vast en zeker pittig wordt. Maar ik weet dat Hij die het goede werk begonnen is het ook zal voltooien! (Filippenzen 1:6)

  • 27 Juli 2012 - 21:33

    Mam:

    Geweldig dat God Alina's hart heeft aangeraakt.
    En jij heel veel sterkte deze laatste week.
    Wij zijn heel blij om jou straks weer in onze armen te sluiten ook al begrijpen we dat een deel van jou hart daar zal blijven.
    God bless you.

  • 28 Juli 2012 - 21:59

    Irene:

    Stefanie,,

    Geniet nog maar heerlijk van de laatste week! Vind het echt ontzettend knap wat je allemaal hebt gedaan en ook bereikt daar! Trots op jou! Ik geloof er zeker in dat je iets veranderd hebt. Je hebt deze kinderen echt wel iets bewezen en ze met alle liefde en warmte omringt die jij in je hebt! Knap gedaan meisje!

    Veel Liefs, Irene

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oekraïne, Kiev

Spreading my own wings

Recente Reisverslagen:

10 Augustus 2012

Thuis

03 Augustus 2012

Afscheid nemen bestaat niet..

02 Augustus 2012

Tanya!!!

31 Juli 2012

goodbye baby's and 'become a butterfly ministries'

30 Juli 2012

87,5%
Stefanie

Become a butterfly! Word een vlinder! De naam van mijn blog is niet geheel uit het niets ontstaan. Een vlinder worden is een heel proces, een hele worsteling. En iedere rups/vlinder zal het zelf moeten doen. Er is een anekdote die dat mooi illustreert. (http://www.anekdotes.net/2vlinder.html) Het enige dat een buitenstaander eigenlijk kan doen is afwachten. Maar afwachten klinkt zo negatief. Een buitenstaander kan zich verwonderen. Verwonderen hoe een rups een vlinder wordt. Hoe zo'n klein diertje zo'n worsteling kan doorstaan. Deze worsteling kost tijd en soms is er nauwelijks te zien dat er nog vooruitgang in zit. Wanneer je een rups een vlinder wilt zien worden, moet je veel geduld hebben. Deze zomer ga ik naar Oekraïne, een land waar veel gehandicapte kinderen net rupsjes in coconnetjes zijn. Vastgebonden aan hun bankje en afhankelijker gemaakt dan dat ze eigenlijk zijn. De mogelijkheden die deze kinderen hebben worden zorgvuldig onderdrukt en genegeerd. Ik hoop met mijn aanwezigheid wat licht te kunnen laten schijnen in het leven dat ze hebben in hun donkere coconnetje. Ik hoop dat ze door individuele aandacht te krijgen, de moed en kracht zullen hebben om zichzelf uit hun coconnetje te vechten. Hoewel het veel geduld van me zal vragen en ik op sommige momenten misschien de vooruitgang niet meer zie, wil ik mee vechten met deze rupsjes. Rupsjes die kleurrijke vlinders kunnen worden. Maar ook voor mij geldt, dat ik niets kan forceren en dat ik slechts een buitenstaander ben, ik kan hun worsteling niet op me nemen. Maar ik ben er van overtuigd dat deze kinderen tot veel meer in staat zijn dan dat ze nu kunnen laten zien. En ik weet dat hoewel ik ze niet kan helpen, ze het niet alleen hoeven te doen. God wil hun helpen om de vlinders te worden die Hij op het oog heeft. Hij heeft ook hen geschapen om een vlinder te zijn. Ik hoop aan het eind van deze zomer al een glimp te kunnen zien van hun kleurrijke vleugels. Tegelijkertijd sla ik zelf bij deze reis ook mijn vleugels uit en wil ik me mee laten nemen op de wind. Ik wil me laten leiden door Gods Geest en gaan waarheen Hij me zendt. Ik heb zijn roepstem gehoord en het leed gezien, ik heb Zijn hart gevoeld en kan me daar niet meer van af keren. Hij heeft mij gaven en talenten gegeven die ik voor Hem wil inzetten, omdat Hij mij heeft gemaakt zoals ik nu ben. Ik ben er van overtuigd dat ik samen met God uit mijn cocon heb mogen kruipen om een veelkleurige vlinder te worden. So now I will spread my wings and fly!

Actief sinds 28 Mei 2012
Verslag gelezen: 266
Totaal aantal bezoekers 44827

Voorgaande reizen:

30 Juli 2015 - 26 Augustus 2015

Een nieuw en langer Oekraïne-avontuur

08 Juli 2013 - 27 Juli 2013

Samen op reis!

31 Oktober 2012 - 23 November 2012

Flying High

11 Juni 2012 - 06 Augustus 2012

Spreading my own wings

Landen bezocht: