Met beide benen op de grond - Reisverslag uit Kiev, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu Met beide benen op de grond - Reisverslag uit Kiev, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu

Met beide benen op de grond

Door: becomeabutterfly

Blijf op de hoogte en volg Stefanie

12 Juni 2012 | Oekraïne, Kiev

Jeej, ik ben geland, ik ben in Oekraïne, ik ben in Kiev en ik slaap vannacht in het gastenverblijf van een bijbelschool. Ashley heeft me van het vliegveld opgehaald en sindsdien heb ik al weer de bus, de taxi en de metro gezien om morgen verder te gaan met de trein. Morgenochtend om 8 uur kunnen we met de trein wat tot resultaat heeft dat ik al aan het eind van de middag in Krivoy Rog ben. Ik rekende er op dat we pas 's middags met de trein gingen (want dat was aan mij doorgegeven) en dan zouden we pas middernacht in Krivoy Rog zijn, dus dit is een super meevaller en ik ben er heel erg blij mee.
Het is een beetje onwerkelijk om nu echt hier te zijn en ik moet nog even landen, maar ik geniet al met volle teugen. Ik heb al weer echt Oekraïens eten op en ik heb de voetbalgekte in het centrum van Kiev gezien, waar de grootste doorgaande weg volledig is afgesloten vanwege het EK.
Maar goed, het is hier nu wel bedtijd, zeker omdat we morgen bijtijds op moeten staan. Gelukkig hebben we in de trein alle tijd om te ontbijten, dus dat scheelt weer even wat tijd.
Ik heb ontzettend veel zin in morgen en ik zie er enorm naar uit om in Krivoy Rog te komen. Ik heb al even met Ashley gesproken over de gehandicapteninstelling voor kinderen en haar Russisch docente komt daar 2 keer per week, is goed bevriend met de directrice en spreekt Engels, dus komende vrijdag gaan we waarschijnlijk al met haar mee en kan ik er waarschijnlijk via haar wel blijven hangen. Dus dat klinkt echt super.. Ashley verontschuldigde zich er voor dat ze al aan het regelen was geweest, maar ik ben er juist super blij mee en heb haar dat ook laten weten.

Nou, ik ga snel slapen, want ik kan nog wel wat slaap van afgelopen nacht inhalen. Tijdens mn tweede vlucht ben ik in slaap gevallen met mn boek op schoot. Toen ik wakker werd keek de jongeman naast me me heel vreemd aan, volgens mij zag het er bijzonder grappig uit, in ieder geval twinkelde er een klein lichtje in zijn ogen alsof hij zijn lachen moest inhouden. Het was wel lekker om even te slapen, maar ik zie er toch ook wel naar uit om zo weer even op een echt bed te liggen en te slapen.

Het volgende berichtje zal afkomstig zijn uit Krivoy Rog!! Jeej!!!

  • 12 Juni 2012 - 21:32

    Nathan:

    Hey m`lady. Goed om te horen dat je veilig aangekomen bent. Je voelt je weer op je gemak dus. Hopen dat je een beetje goed slaapt, na zo`n lange reis en "vreemde" slaap zal de moeiheid uiteindelijk ook wel komen.

    Gods zegen en take care!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oekraïne, Kiev

Spreading my own wings

Recente Reisverslagen:

10 Augustus 2012

Thuis

03 Augustus 2012

Afscheid nemen bestaat niet..

02 Augustus 2012

Tanya!!!

31 Juli 2012

goodbye baby's and 'become a butterfly ministries'

30 Juli 2012

87,5%
Stefanie

Become a butterfly! Word een vlinder! De naam van mijn blog is niet geheel uit het niets ontstaan. Een vlinder worden is een heel proces, een hele worsteling. En iedere rups/vlinder zal het zelf moeten doen. Er is een anekdote die dat mooi illustreert. (http://www.anekdotes.net/2vlinder.html) Het enige dat een buitenstaander eigenlijk kan doen is afwachten. Maar afwachten klinkt zo negatief. Een buitenstaander kan zich verwonderen. Verwonderen hoe een rups een vlinder wordt. Hoe zo'n klein diertje zo'n worsteling kan doorstaan. Deze worsteling kost tijd en soms is er nauwelijks te zien dat er nog vooruitgang in zit. Wanneer je een rups een vlinder wilt zien worden, moet je veel geduld hebben. Deze zomer ga ik naar Oekraïne, een land waar veel gehandicapte kinderen net rupsjes in coconnetjes zijn. Vastgebonden aan hun bankje en afhankelijker gemaakt dan dat ze eigenlijk zijn. De mogelijkheden die deze kinderen hebben worden zorgvuldig onderdrukt en genegeerd. Ik hoop met mijn aanwezigheid wat licht te kunnen laten schijnen in het leven dat ze hebben in hun donkere coconnetje. Ik hoop dat ze door individuele aandacht te krijgen, de moed en kracht zullen hebben om zichzelf uit hun coconnetje te vechten. Hoewel het veel geduld van me zal vragen en ik op sommige momenten misschien de vooruitgang niet meer zie, wil ik mee vechten met deze rupsjes. Rupsjes die kleurrijke vlinders kunnen worden. Maar ook voor mij geldt, dat ik niets kan forceren en dat ik slechts een buitenstaander ben, ik kan hun worsteling niet op me nemen. Maar ik ben er van overtuigd dat deze kinderen tot veel meer in staat zijn dan dat ze nu kunnen laten zien. En ik weet dat hoewel ik ze niet kan helpen, ze het niet alleen hoeven te doen. God wil hun helpen om de vlinders te worden die Hij op het oog heeft. Hij heeft ook hen geschapen om een vlinder te zijn. Ik hoop aan het eind van deze zomer al een glimp te kunnen zien van hun kleurrijke vleugels. Tegelijkertijd sla ik zelf bij deze reis ook mijn vleugels uit en wil ik me mee laten nemen op de wind. Ik wil me laten leiden door Gods Geest en gaan waarheen Hij me zendt. Ik heb zijn roepstem gehoord en het leed gezien, ik heb Zijn hart gevoeld en kan me daar niet meer van af keren. Hij heeft mij gaven en talenten gegeven die ik voor Hem wil inzetten, omdat Hij mij heeft gemaakt zoals ik nu ben. Ik ben er van overtuigd dat ik samen met God uit mijn cocon heb mogen kruipen om een veelkleurige vlinder te worden. So now I will spread my wings and fly!

Actief sinds 28 Mei 2012
Verslag gelezen: 258
Totaal aantal bezoekers 44847

Voorgaande reizen:

30 Juli 2015 - 26 Augustus 2015

Een nieuw en langer Oekraïne-avontuur

08 Juli 2013 - 27 Juli 2013

Samen op reis!

31 Oktober 2012 - 23 November 2012

Flying High

11 Juni 2012 - 06 Augustus 2012

Spreading my own wings

Landen bezocht: