Laatste update Krivoy Rog - Reisverslag uit Kryvyy Rih, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu Laatste update Krivoy Rog - Reisverslag uit Kryvyy Rih, Oekraïne van Stefanie Versteegen - WaarBenJij.nu

Laatste update Krivoy Rog

Blijf op de hoogte en volg Stefanie

22 November 2012 | Oekraïne, Kryvyy Rih

Nog even een laatste update uit Krivoy Rog. Ik ben de laatste uurtjes hier aan het aftellen. Mijn koffer zit dicht en ik ben bijna klaar om te gaan.

De afgelopen dagen zaten nog vol verrassingen. Ik weet niet of ik in mijn vorige blog al dan niet verteld had dat ik met de directrice had gesproken omdat ik Tanya nog wilde zien. Hoe dan ook, ze zei nee. Maar gisteren kwam er nog even een klein wondertje. 1 van de vriendelijke zusters in mijn groep blijkt haar moeder te zijn. Tanya gaat overgeplaatst worden naar een ander tehuis en moeder zal me vertellen waarheen. Echt bijzonder om er na zo'n tijd achter te komen dat ze Tanya's moeder is. Dit alles omdat nieuws snel gaat in de instelling. Na het gesprek met de directrice was ik intens teleurgesteld en heel boos op de directrice. Ik verliet de instelling met de tranen in mijn ogen, en vermoedelijk ook over mijn wangen. De receptioniste heeft dat hoogst waarschijnlijk waargenomen en het ging als een lopend vuurtje door de instelling hoe grof de directrice mij te woord had gestaan en hoe uit het veld geslagen en geëmotioneerd ik was. Vervolgens begint de volgende dag die zuster in mijn groep tegen mijn vertaalster te praten. Welke Tanya waren jullie naar op zoek, volgens mij zit er maar 1 Tanya in groep 7, dat is mijn dochter. Dus zij liet foto's zien op haar mobiel, waarop ik zei: Dat is mijn Tanya! Waarop zij zei: Nee, dat is mijn Tanya! Echt geweldig! Ze was diep geraakt dat Tanya zoveel voor me betekent.

Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn groep. Ik heb ieder kind individueel nog even gedag kunnen zeggen. Ik heb ze allemaal kunnen knuffelen en nog intens kunnen genieten van de laatste uurtjes die ik deze reis met ze door kon brengen. De zusters waren super vriendelijk en ik ben iets langer blijven hangen om iedereen dag te kunnen zeggen. Ik heb gister en vandaag zelfs mogen helpen met het fruit geven en vandaag kreeg ik thee en koekjes van de zusters. Het was heel bijzonder om een emotionele en bijzondere reis zo af te mogen sluiten.

Nu is het enige wat ik nog moet doen, afscheid nemen van alle lieve, mooie, geweldig mensen hier om me heen. Nog 4,5 uur te gaan en dan stap ik in de taxi. Jaja, de taxi, ik heb een gratis lift naar Kiev met een adopterende moeder. Echt super! Ik ben er klaar voor!

  • 22 November 2012 - 15:35

    Wendy:

    <3<3

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Stefanie

Become a butterfly! Word een vlinder! De naam van mijn blog is niet geheel uit het niets ontstaan. Een vlinder worden is een heel proces, een hele worsteling. En iedere rups/vlinder zal het zelf moeten doen. Er is een anekdote die dat mooi illustreert. (http://www.anekdotes.net/2vlinder.html) Het enige dat een buitenstaander eigenlijk kan doen is afwachten. Maar afwachten klinkt zo negatief. Een buitenstaander kan zich verwonderen. Verwonderen hoe een rups een vlinder wordt. Hoe zo'n klein diertje zo'n worsteling kan doorstaan. Deze worsteling kost tijd en soms is er nauwelijks te zien dat er nog vooruitgang in zit. Wanneer je een rups een vlinder wilt zien worden, moet je veel geduld hebben. Deze zomer ga ik naar Oekraïne, een land waar veel gehandicapte kinderen net rupsjes in coconnetjes zijn. Vastgebonden aan hun bankje en afhankelijker gemaakt dan dat ze eigenlijk zijn. De mogelijkheden die deze kinderen hebben worden zorgvuldig onderdrukt en genegeerd. Ik hoop met mijn aanwezigheid wat licht te kunnen laten schijnen in het leven dat ze hebben in hun donkere coconnetje. Ik hoop dat ze door individuele aandacht te krijgen, de moed en kracht zullen hebben om zichzelf uit hun coconnetje te vechten. Hoewel het veel geduld van me zal vragen en ik op sommige momenten misschien de vooruitgang niet meer zie, wil ik mee vechten met deze rupsjes. Rupsjes die kleurrijke vlinders kunnen worden. Maar ook voor mij geldt, dat ik niets kan forceren en dat ik slechts een buitenstaander ben, ik kan hun worsteling niet op me nemen. Maar ik ben er van overtuigd dat deze kinderen tot veel meer in staat zijn dan dat ze nu kunnen laten zien. En ik weet dat hoewel ik ze niet kan helpen, ze het niet alleen hoeven te doen. God wil hun helpen om de vlinders te worden die Hij op het oog heeft. Hij heeft ook hen geschapen om een vlinder te zijn. Ik hoop aan het eind van deze zomer al een glimp te kunnen zien van hun kleurrijke vleugels. Tegelijkertijd sla ik zelf bij deze reis ook mijn vleugels uit en wil ik me mee laten nemen op de wind. Ik wil me laten leiden door Gods Geest en gaan waarheen Hij me zendt. Ik heb zijn roepstem gehoord en het leed gezien, ik heb Zijn hart gevoeld en kan me daar niet meer van af keren. Hij heeft mij gaven en talenten gegeven die ik voor Hem wil inzetten, omdat Hij mij heeft gemaakt zoals ik nu ben. Ik ben er van overtuigd dat ik samen met God uit mijn cocon heb mogen kruipen om een veelkleurige vlinder te worden. So now I will spread my wings and fly!

Actief sinds 28 Mei 2012
Verslag gelezen: 755
Totaal aantal bezoekers 44819

Voorgaande reizen:

30 Juli 2015 - 26 Augustus 2015

Een nieuw en langer Oekraïne-avontuur

08 Juli 2013 - 27 Juli 2013

Samen op reis!

31 Oktober 2012 - 23 November 2012

Flying High

11 Juni 2012 - 06 Augustus 2012

Spreading my own wings

Landen bezocht: